Hummus z pokrzywą i suszonymi pomidorami

Wojna o hummus

Hummus jedzą wszyscy: Żydzi, Muzułmanie i Chrześcijanie. Ale hummus to nie tylko pożywienie, które łączy, hummus może również dzielić. Skoro coś jest tak popularne, to nie może należeć do wszystkich. Do kogo więc należy hummus? Skąd pochodzi? I kto ma do niego prawo? Libańczycy twierdzą, że hummus jest ich. Tak jak Grecy wywalczyli ser feta. Liban zarzuca Izraelowi przywłaszczanie dziedzictwa kulinarnego i chcąc chronić lokalne specjały, walczy o przyznanie Chronionego Oznaczenia Geograficznego. Wojna na hummus trwa. By pokazać swoją determinację Libańczycy i Izraelczycy co trochę próbują pobić rekord w przygotowaniu największego hummusu świata. Nas te dylematy nie interesują. Ale warto jest taką pastę przygotować w domu by z ciekawości sprawdzić o co tyle szumu?

składniki:

1,5 szklanki suchej ciecierzycy

6-8 suszonych pomidorów  

5 gałązek młodych pokrzyw (same listki)

3 łyżki pastysezamowej tahiny

2-3 ząbki czosnku

sok z 1/2 cytryny

1/3 szklanki oliwy z oliwek

1/3 szklanki wody

opcjonalnie 1 łyżka przecieru pomidorowego

sól, pieprz do smaku

Ciecierzycę moczymy przez noc, rano zmieniamy wodę na świeżą, odrobinę solimy i gotujemy przez 45 minut. Po ugotowaniu, odcedzamy wodę. Ciecierzycę dajemy do rozdrabniacza / malaksera (mój marki Russell Hobbs), dorzucamy pomidory, tahinę, czosnek, sok z cytryny, oliwę, trochę soli, pieprzu i blendujemy na gładką masę. Możemy dodać trochę przecieru pomidorowego. Jeśli hummus jest za gęsty dolewamy trochę wody. Pokrzywę sparzamy we wrzątku przez 3 sekundy. Osuszamy, następnie drobno siekamy i dodajemy do hummusu. Mieszamy łyżką. Przechowujemy w lodówce w zamkniętym pojemniku przez 3 dni (max 5 dni) 

Hummus przygtowałam w rozdrabniaczku
 Russel Hobbs polecam!